secara jujurnya, kalau ikut hati, aku memang la teringin sangat nak masuk pancaragam balik. tapi itu kalau ikut hati. kalau ikut akal, ikut rasa, ikut perut, ikut bahu, ikut kaki, ikut otak yang waras, ikut orang dan bermacam - macam lagi yang perlu diikut, aku jadi ragu - ragu. tapi aku memang sangat rindu tingkat 88 la dekat pancaragam dan snare drum kesayangan aku itu. tapi snare drum itu pun sudah mendapat kekasih baru. tak apa la. biar aku kuburkan saja la impian dan harapan itu dalam muzium hati aku. haha.
aku harap satu hari nanti aku akan dapat bermain muzik semula. tak kira la sebagai apa. aku sudah dapat pengalaman menjadi seorang pengetuk drum. mungkin selepas ini aku akan jadi seorang penggesek biola pula ataupun seorang pemetik gitar. entahlah. hanya tunggu dan lihat saja perjalanan hidup aku yang tak seindah taman terapung babylon ini. haha.