p/s : Apa benda semua ni? Kau faham?
Thursday, October 6, 2011
85. Hari hari aku [sila sedia Kamus Dewan]
Aku nampak mata tajam. Aku dengar suara korup. Aku belajar hidup. Aku jadi aku. Aku cakap pakai mulut tapi suara dari otak. Aku jalan penuh liku. Otak aku berfikir ligat. Hati aku jadi jahat. Niat aku kadang salah. Aku tahu makna curang. Aku dengar mulut longkang. Hati aku belah dua. Aku jadi pelakon terhebat. Aku nampak kanibal. Aku rasa sakit. Aku rasa gembira. Aku tahu kawan bukan dengan hati, tapi dengan muka. Aku nampak orang lawa. Aku nampak orang yang hidup tanpa hati. Aku jalan tanpa arah. Aku cakap tanpa suara. Hati aku ketawa. Aku jadi patung. Aku jadi tiang. Aku dungu. Aku buntu. Aku keliru. Yang ini nampak betul, macam salah. Yang ini nampak salah, macam betul. Aku menangis. Aku rasa cuka. Aku nampak pelakon. Aku rasa geli. Telinga rasa menyampah. Aku kadang kadang gedik. Aku tak pandai. Aku rasa lain, aku cakap lain. Aku jadi peti besi. Aku jadi kotak pandora. Aku jadi harta karun. Aku jadi TIME BOMB. Aku sorak surai macam gila. Aku duduk diam. Aku jadi tugu. Aku rebah. Aku ejek. Aku jerit tanpa suara. Aku sumpah seranah dalam hati. Aku maki. Aku harap. Aku terus berharap. Aku toleh. Aku baca. Aku minta. Aku makan. Aku tak ikhlas. Aku bunuh memori. Aku buang kenangan. Aku marah kau. Kau marah aku. Kau buat salah, ada sebab aku marah. Jadi kenapa kau marah aku? Aku berubah lagi, memang. Kau berubah, teruk. Aku hilang hak. Aku tengok wayang. Aku jadi robot, pernah. Kaki rasa dipaku. Mata rasa kering, sebab itu aku nangis. Aku dengar tawa sinis. Aku kadang pesimis. Kau sarkastik, aku juga lebih sarkastik. Aku orang gaji. Aku kadang mati. Kau konon raja. Kau macam bagus sangat. Aku lutsinar. Aku halimunan. Aku ringan. Aku kau pijak. Kau tak tahu adab meminjam? Aku memang jahat. Aku itu, aku ini. Aku bongkak, kan?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment